نام کامل رله رله آرمیچر الکترومغناطیسی است که با رله حالت جامد متفاوت است. نام کامل معمولاً استفاده نمی شود و معمولاً با اختصارات نشان داده می شود. برخی از افراد از رله ها به عنوان رله موتور نیز یاد می کنند، اما زمانی که معمولاً نام رله ذکر می شود، مردم می دانند که آنها رله حالت جامد نیستند.

وظیفه رله این است که سیگنال یا پالس خاصی را قادر می سازد تا جریان دیگری را باز یا قطع کند.
رله شامل یک سیم پیچ، مجموعه ای از آرمیچر و حداقل یک جفت کنتاکت است. جریان از سیم پیچ عبور خواهد کرد. سیم پیچ مانند یک آهنربای الکتریکی است و یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند. بنابراین میدان مغناطیسی آرمیچر را هل می دهد. شکل آرمیچر شبیه یک براکت چرخان است و آزاد می شود (یا جذب می شود). بستن) دو مخاطب. برای شناسایی آسان، آرمیچر معمولاً سبز رنگ می شود، سیم پیچ و کنتاکت به ترتیب قرمز و نارنجی هستند. دو ناحیه آبی عایق هستند، سمت چپ برای پشتیبانی از کنتاکت استفاده می شود و سمت راست به دلیل سیم پیچ روی آرمیچر است. هنگامی که میدان مغناطیسی تغییر می کند و حرکت می کند، کنتاکت ها کشیده و بسته می شوند و خط بین کنتاکت ها و سیم پیچ برای سادگی نادیده گرفته می شود.

دو شکل اصلی رله وجود دارد: لچینگ (چفت کننده) و غیر چفت کننده (غیر گیر). رله های بدون چفت را رله های پایدار تک طرفه نیز می نامند. این فرم رایج ترین است. این مانند یک سوئیچ (یا دکمه) موقت است. هنگامی که برق رله قطع می شود، کانکتور به حالت پیش فرض اولیه برمی گردد. این در برخی از برنامه ها بسیار مهم است. به محض ناپدید شدن منبع تغذیه، رله به حالت اولیه خود باز می گردد. برعکس، رله‌های لچینگ هیچ حالت از پیش تعیین شده‌ای ندارند و تقریباً همه دارای کنتاکت‌های دو برش هستند، بنابراین نیازی به استفاده از برق نیست.
در مورد رله چسباندن تک سیم پیچ، قطبیت ولتاژ اعمال شده تعیین می کند که کدام جفت کنتاکت بسته می شود. و در رله چفت کننده دو سیم پیچ سیم پیچ دوم آرمیچر را بین دو حالت حرکت خواهد داد.