عملکرد ماژول رله الکترومغناطیسی چیست؟

رله الکترومغناطیسی به طور کلی از هسته آهنی، سیم پیچ، آرمیچر، نی تماسی و غیره تشکیل شده است. تا زمانی که ولتاژ معینی به دو سر سیم پیچ ماژول رله اعمال شود، جریان خاصی در سیم پیچ جریان می یابد که اثر الکترومغناطیسی ایجاد می کند. تحت تأثیر نیروی الکترومغناطیسی، آرمیچر بر نیروی کششی فنر برگشتی غلبه کرده و به هسته آهنی جذب می شود. کنتاکت متحرک و کنتاکت استاتیک (معمولاً تماس باز) رله گیر مغناطیسی که درایو آرمیچر جذب می شوند. هنگامی که سیم پیچ بدون انرژی است، جاذبه الکترومغناطیسی ناپدید می شود و آرمیچر تحت نیروی واکنش فنر به موقعیت اولیه خود باز می گردد و کنتاکت متحرک و کنتاکت استاتیک اولیه (کنتاکت معمولا بسته) را آزاد می کند. این به داخل کشیده و رها می شود تا به هدف هدایت و قطع در مدار دست یابد. کنتاکت‌های «معمولاً باز و معمولاً بسته» رله را می‌توان به صورت زیر تشخیص داد: کنتاکت استاتیکی که در حالت خاموش بودن سیم پیچ رله در حالت خاموش قرار دارد، «کنتاکت معمولی باز» نامیده می‌شود. کنتاکت استاتیکی که در حالت روشن است، "کنتاکت معمولی بسته" نامیده می شود. رله ها به طور کلی دارای دو مدار هستند، یک مدار کنترل ولتاژ پایین و یک مدار کار با ولتاژ بالا.

بزرگنمایی کنید:

به عنوان مثال رله های حساس، رله های میانی و ... با کمیت کنترل بسیار کم می توانند مداری با توان زیاد را کنترل کنند.

سیگنال جامع:

به عنوان مثال، هنگامی که تعداد زیادی سیگنال کنترل به شکلی تجویز شده به یک رله چند سیم پیچی وارد می شوند، برای دستیابی به یک اثر کنترلی از پیش تعیین شده مقایسه و ادغام می شوند.

اتوماتیک، کنترل از راه دور، نظارت:

به عنوان مثال، رله روی دستگاه اتوماتیک و سایر وسایل الکتریکی می تواند یک مدار کنترل برنامه را برای تحقق عملیات خودکار تشکیل دهد.