رله الکترومغناطیسی رله ای است که بخش متحرک مدار مغناطیسی را توسط جاذبه الکترومغناطیسی ایجاد شده توسط جریان کنترل از طریق سیم پیچ به حرکت در می آورد تا عملکرد باز شدن، بسته شدن یا تبدیل تماس را محقق کند. به زبان ساده، این سوئیچ است که از برق ضعیف برای کنترل برق قوی استفاده می کند. دارای یک سیستم کنترل (که حلقه ورودی نیز نامیده می شود) و یک سیستم کنترل شده (که حلقه خروجی نیز نامیده می شود) و معمولاً در مدارهای کنترل خودکار استفاده می شود. در زیر برخی از دانش های اساسی در مورد رله های الکترومغناطیسی معرفی می شود:
1. ساختار
رله های الکترومغناطیسی به طور کلی از سیستم مدار مغناطیسی، سیستم تماس و مکانیسم برگشت تشکیل شده اند.
(1) سیستم الکترومغناطیسی: یک مکانیسم القایی، یک سیستم مدار مغناطیسی متشکل از یک هسته آهنی ساخته شده از مواد مغناطیسی نرم، یک یوغ و یک آرمیچر و یک مجموعه سیم پیچ. هنگامی که انرژی می گیرد مغناطیسی است و می توان آن را به عنوان بخش اصلی رله الکترومغناطیسی در نظر گرفت.
(2) سیستم تماس: محرک که توسط اشکال مختلف نی های تماسی یا قطعات تماسی که به صورت عایق خاصی به عنوان کنتاکت استفاده می شود مونتاژ می شود. یعنی بخشی که تعیین می کند کدام مدار دارای انرژی است.
(3) مکانیسم انتقال و ترمیم: مکانیسم مقایسه میانی. مکانیسم انتقالی که عمل رله را متوجه می‌شود به مکانیزمی اشاره دارد که حرکت آرمیچر را در هنگام برانگیختگی سیم‌پیچ به نی تماس منتقل می‌کند. به طور کلی، نی تماس متصل به آرمیچر به طور مستقیم یا غیر مستقیم توسط حرکت آرمیچر رانده می شود.
اصل کار
تا زمانی که ولتاژ خاصی به دو سر سیم پیچ اعمال شود، جریان خاصی از سیم پیچ عبور می کند که اثرات الکترومغناطیسی ایجاد می کند. تحت تأثیر نیروی الکترومغناطیسی، آرمیچر بر نیروی کششی فنر برگشتی غلبه کرده و به هسته جذب می شود و در نتیجه آرمیچر را به حرکت در می آورد. کنتاکت متحرک و کنتاکت استاتیک (معمولاً تماس باز) با هم کشیده می شوند. هنگامی که سیم پیچ بدون انرژی است، جاذبه الکترومغناطیسی ناپدید می شود و آرمیچر تحت نیروی واکنش فنر به موقعیت اولیه خود باز می گردد و کنتاکت متحرک و کنتاکت استاتیک اولیه (کنتاکت معمولا بسته) را آزاد می کند. این می کشد و رها می کند تا به هدف هدایت و قطع در مدار برسد.